Sayfalar

3 Ağustos 2011

Çocuğunuzun yaratıcılığını desteklemenin bir kaç yolu:


  • Onlara örnek olun. “Bende yetenek yok, cetvelle bile düz çizgi çizemem", "çöp adam bile çizmem...” yerine “Yeni şeyler üretmeyi seviyorum.” “Resim yapmak çok eğlenceli bir şey.” diye söyleyin.  Eğer çocuğunuz sizin risk alıp bir şeyler ürettiğinizi görürüse, bunu kendine örnek alacaktır. 
  • Sonucu değil süreci övün. Yaratıcılık süreci, ortaya çıkan eserden çok daha önemlidir. Sadece “çok güzel bir resim olmuş, harika resim yapıyorsun” demek yerine, niçin beğendinizi de ifade edin. "Renkler çok canlı, düz çizgilerle eğri çizgiler birlikte çok güzel görünüyor"gibi.
  • Size gösterdiği resimlerle ilgilenin “Bana yaptığın bu resmi anlatmak ister misin?” gibi ayrıntılı açıklamalar ve sorularla karşılık verin.
  • Çocuğunuzun resminden yetişkin beklentilerinizi uzaklaştırın. Yaptığı karalamaları, çizimleri, renkleri sürekli bir şeye benzetmeye çalışmayın, benzetmesini beklemeyin. “İnsan evden büyük olmaz.’, ‘Gökyüzünde balık olur mu?’  ”Hiç mavi adam olur mu?" gibi yetişkin dünyasına ait olmadıkları için resimlerini eleştirmeyin. Çocuklar dünyayı algıladıkları ve hissettikleri gibi kağıda aktarırlar. 
  • Çocuklarınızın resimlerini sadece buzdolaplarınızın üzerine asmayın. Her çocuk gerçek resimlerin çerçevelenip evin bir köşesine asıldığını bilir. Çocuğun resimlerinden birini çerçeveleyip en güzel köşeye asın.

  • Resimleri evinizi veya kıyafetlerinizi süslemek için de kullanabilirsiniz, t-shirt veya bir bardağa baskı gibi. Yaptıklarına gerçekten  değer verdiğinizi ve saygı duyduğunuzu hissetmesi önemlidir.
  • Kopyalar, yetişkinlerin çizdikleri boyama kitaplarını boyamak yaratıcı değildir. Bunu onlara da anlatın. Matematik de olduğu gibi resimde de kopya aldatmacadır. Bir sanat eserini yaratırken karşılaşacağı sorunları çözmenin hayatının her alanındaki sorunlarını çözmesinde yardımcı olacağını hatırlayın, hatırlatın.
  • Çocuğunuzla birlikte müze veya sanat galerisi gezin. Hangi resmi/heykeli  en çok beğendini sorun, onları yapan sanatçıların hissettikleri, düşündükleri, niye bunları yaptığı üzerinde sorular sorun birbirinize. Sohbet edin.
  • Evinizde çocuğunuzun çeşitli malzemelere ulaşabileceği ve hemen, rahatlıkla çalışma yapabileceği bir alan yaratın. Imkanınıza gore bu bir atölye odası veya küçük bir atölye köşesi olabilir. Dağılmasına ve boyanmasına izin verilebilecek bir alan yaratın. (Çocukların kullandığı, neredeyse tüm boyalar su bazlı ve kolay temizlenebilir malzemelerdir. Yerden halıyı kaldırmanız veya yere silinebilir bir şey yaymanız yeterlidir. Çalışma alanına koyacağınız basit bir önlük kıyafetlerini de koruyacaktır.) 

  • Bir resim çantası veya dosya alın. Çocuğunuzun resimlerini burada düzgün ve özenli bir şekilde saklayın. Üzerinde çalıştığı resmi atmak her çocuğun cesaretini kıracaktır.
  • Çocuğunuza bir defter alın ve onu "sanat günlüğü" ilan edin. Yanınızda yolculuklarınızda bile taşıyabileceğiniz bu defter oun hayatına çizim pratiğini bir rutin olarak sokarken, gelişimini takip edebileceğiniz harika bir kayıt da olacaktır. 

  • Yaratıcı düşünce bir keşiftir. Bir çalışmanın nasıl olması gerektiğine dair beklentilerinizi bir kenara bırakın. Neyi nasıl kullanacağını onlara bırakın.
  • Asla çocuğunuzun resimlerine elinizi süremeyin. Onun resmini boyamayın, çizmeyin. Müdahaleniniz cesaretini kıracaktır.
  • Resmindeki nesneleri bir şeylere rastlantısal şekilde benzetmeyin. Ondan resmini anlatmasını rica edin.
  • "Hadi resim yap!", "Bakıyım nasıl çiziyorsun?" veya "Ne yapıyorsun?" demeyin. "Resim yapmak ister misin? " teklifte bulunun, resmini anlatmak isteyip istemediğini sorun.
  • Nasıl yapacağını anlatmayın. Sanat bir keşif, bir deneyimler bütünüdür. Bırakın kendi deneyimlerini oluştursun.
  • Çoğunuza asla boyama kitapları, kolay boyama yolları, kalıplar gibi şeyler almayın.
  • Oyun hamurlarının kalıpları veya kalıplı resimli kitaplar çocuğunuz bellirli şablonlarda hareket etmesini sağlayıp yaratıcılığını engelleyecektir. Kendi şekillerini ve çizimlerini yapıp, onları boyamasını  yüreklendirin.

  • Asla çocuklarınızı resim yarışmalarına veya başkalarıyla karşı karşıya getirecek etkinliklere yöneltmeyin. Başkalarıyla kıyaslamayın. Tüm büyük sanatçılar kendilerine has, kendileri gibi oldukları için başarılıdırlar. Onun da bunu bilmesine izin verin. Başkalarının düşüncelerinden çok kendi düşünceleri önemlidir.
  • Çocuğunuzu, tek doğru yanıtı bulmaya değil, çözüm olabilcek pek çok alternatifi üretmeye yöneltin. Direktif veya öneri vermeyin onun yerine ona kendi kendine bulabileceği ve sorabileceği sorular sorun. “ Sence bu resme başka ne eklenebilir?” gibi.
  • Uygun olmayan yerlere çizim yaptığında kızmayın. "Yine canın çok resim yapmak istiyor anlaşılan" vb. diye karşılayın. Kağıt verin,  çizebileceği bir alan yaratın. Eğer mümkünse özel farklı bir alan yaratın ve orayı boyamasına izin verin.
  • Çocuklar kendi hızlarında gelişirler. Bir gelişim sürecinden hızla geçmesini veya atlamasını istemeyin. Çocuğunuz başka çocuklarla kıyaslamayın. Her çocuk kendi gelişim sürecini yaşar. Bazıları rengi, bazıları deseni ön plana çıkarıp gelişir. Sanat tarihi bir çok değişik sanatçı ve sanat eseriyle doludur. 
  • Sonuç değil süreç önemlidir.  Sizin değil, onun  kendi içsel gereklikleri önemlidir. Sizin hayal ettiğiniz şeyi yapmasına, beklentilerinizi karşılamasına hiç gerek yoktur. Bu “onun” yaratım oyunudur.
  • Ve "Karalamalar, çocuk sanatının yapı taşlarıdır." Azımsamayın :)

    1 yorum:

    1. yolumu aydınlattığınız için size,sizi tanımama vesile olduğu için IRAZ'a çok teşekkürler

      YanıtlaSil

    Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...