Annesi başka bir odada önemli bir işle meşgul; Defne Elif (5 yaş) salonda bir çocuk kanalındaki çizgi filmi seyrederken birden ekranda bir yazı beliriyor. Henüz okuma yazma bilmeyen Defne annesine seslenip yanına çağırıyor. Ama işinin başından ayrılamayan annesi onu yanına çağırıyor, derdi neyse anlatsın diye...
Bunun üzerine hemen ilk aklına geleni yapıyor Defne, kâğıt ve kalemi alıp başlıyor çizmeye. Eğer annesi gelip göremiyorsa, Defne ona götürebilir problematiği! Kağıdın sağına ekranı ve üzerindeki yazıyı bakarak çiziyor ve hemen yanına da sorunu çözebileceği uzaktan kumandayı.
Uzaktan kumandanın üzerindeki tuşlar doğru yerlerinde ve üzerlerindeki işaretler anlaşılabilecek şekilde tüm ayrıntısıyla çizdiği resmiyle, annesinin yanına gidip çizdiği resmi uzatıp, şimdi ne yapacağım diye soruyor.
Defne Elif (5 yaş)
Evet, Defne’nin hayatında çizimin yeri hepimizden daha elzem. Çünkü Defne’nin kendini ifade etmek için kelimeleri yazıya dökebilme ve onları biriktirebilme, ya da gördüğünü okuyup söyleyebilme ve saklama şansı yok.
Ama bizden farklı olarak, Defne’nin hayatında henüz tahrip görmemiş bir çizim coşkusu ve özgürlüğü var. Resim yapmaktan çok keyif alıyor, kendini ifade ettiği en etkili yollardan biri resim, üstelik de vazgeçilmez bir şey onun için.
Çünkü Defne güzel oldu mu ya da benzedi mi kaygısında uzak.
Ve bütün çocuklar gibi, karşılaştığı bir sorunu çözme yöntemi olarak kullanabildiği, yaratıcılığını deneyimlediği bir yetiye sahip.
Aslında çizgi, kendi doğallığında hayatımızın içinde olan, kendini ifade yöntemi olarak sonsuz bir anlatım dili. Evet bir dil, çünkü çocuk için en etkili iletişim aracı aynı zamanda. Eğer bu konuda bir ket vurulmadıysa tabi.
Çocuklarını özgüven ve yaratıcılıklarını destekleyenleyen ebeveynler, çocuğunun çizime olan ilgisi ve her geçen gün gelişen yeteneği ile hep takdir ederler onları. Üstelik ebeveynlerin hayatlarının içinde resim yapmak artık bir yer kaplamasa bile. Ama hayatlarında yer tutmaması bunu değersiz görmeleri anlamına da gelmiyor, çünkü, ailenin küçük ressamları onlar için çok değerli.
Bu yazıdaki Defne, her zaman doğayı incelemekten keyif alan bir çocuk olarak, yaptığı resimlere dair her daim teşvik görüyor; yaratıcılığını kullanmakta, onu hayatına katmakta bir engelle karşılaşmıyor. Bu sene başladığı eğitim-öğretim hayatında bütün bunların faydasını göreceğinin sinyallerini şimdiden veriyor.
Zeynep Cin
